Złoty koncert Filharmonii Śląskiej.

 

Wczoraj (8 września) miałem ogromną przyjemność zagrać koncert Henryka Mikołaja Góreckiego z Filharmonią Śląską w "Złotym koncercie" w nietypowym miejscu: westybulu Urzędu Marszałkowskiego. Miałem też okazję posłuchać całego koncertu w wykonaniu kameralnego składu śląskich filharmoników i muszę powiedzieć, że był to koncert znakomity! Lekki program, w którym znalazł się i Mahler, i Piazzola, i Beethoven i muzyka filmowa wykonany został po mistrzowsku. Przede wszystkim zachwyciło  wysmakowane brzmienie smyczków. Wykonana na koniec "Orawa" Kilara była chyba najlepszym wykonaniem słyszanym przeze mnie, a kilka wykonań już przecież w życiu słyszałem. 

Wielkie brawa dla Yaroslava Shemeta, który jest nie tylko dyrygentem symfonicznym dobrze "organizującym" wykonania wielkich dzieł, ale fantastycznym muzykiem, który inspiruje każdy skład, mały i duży. 

Jestem też pod wrażeniem "komercyjnej" strony tego przedsięwzięcia: lekki koncert okazjonalny, w dużym stopniu skierowany do sponsorów i publiczności, która być może może na co dzień w Filharmonii nie bywa, na najwyższym poziomie wykonawczym. Bo to prawdziwa sztuka sprzedać dobry produkt! 

IV Świętokrzyskie Dni Muzyki Dawnej. Zieleński i Francuzi w Jędrzejowie.

 

Sztandarowy projekt tegorocznego festiwalu.

Muzyka Zieleńskiego to prawdziwy fenomen. Jeden z najwspanialszych przejawów stylu weneckiego w muzyce; tak pod względem bogactwa i wspaniałości utworów polichóralnych, jak i wokalno-instrumentalnej wirtuozerii dyminucyjnej. Pokazuje to, jak bardzo styl włoski był obecny w XVII-wiecznej Polsce. Zieleński być może nigdy Polski nie opuścił, a przecież można znakomicie jego muzykę zestawić z utworami Gabrielich. 

Zespół "Traversées Baroques" pod dyrekcją Etienne Meyera i wirtuoza cynku - Judith Pacquier zajmuje się muzyką mistrza z Łowicza już długo. Tym razem - dzięki inicjatywie s. Hanny Szmigielskiej OSB udało się włączyć do programu młodzieżowy chór z Głubczyc (Angelus cantat pod dyr. Tadeusza Eckerta).

Udało się chyba zbudować wielki i ważny polsko francuski projekt. Aż cztery koncerty w ramach festiwalu.  Ale oczywiście, najważniejsza jest wspaniała i okazała muzyka, dla której jędrzejowskie opactwo okazało się idealnym miejscem.

IV Świętokrzyskie Dni Muzyki Dawnej. Corina Marti i Andreas Böhlen w Starej Zagości. Czwartek 6.09.2023

 Przepiękny romańsko-gotycko-XIX-wieczny kościół w Starej Zagości, który bardzo miło wspominam po zeszłorocznym koncercie ponownie gościł muzykę kameralną. To miejsce gościnne dla muzyki i muzyków, aż dziw, że do tego uroczego kościoła wśród zielonych pól przybywa tak ciepła, uważna, świetna po prostu publiczność

Gwiazdy naszego festiwalu: Corina Marti i Andreas Böhlen zaprezentowali kolorowy i zróżnicowany program muzyki XVI wieku. To dwoje artystów o fantastycznym temperamencie. Corina Marti grała na kopii wczesnego, XVI-wiecznego klawesynu. Soczyste grona dyminucji, wykonywane na takim instrumencie, przypominają bardziej brzmienie psałterium, harfy czy cytry. Andreas Böhlen to zaś prawdziwy mistrz pisanej i improwizowanej dyminucji. Gra bez żadnych ograniczeń tempa i, w każdym wypadku, zrozumiały jest cel każdej nuty. A do tego, jakie zadęcie. Klarowne, a jednocześnie miękkie, pełne i piękne. Wydobywane jakby z pominięciem fizycznych ograniczeń aparatu wykonawczego (wiem, że to niezgrabne zdanie, ale inaczej nie potrafię tego wyrazić...) Zachwycająco... 

Cieszę się już na nasz wspólny koncert w niedzielę 10 września. 

IV Świętokrzyskie Dni Muzyki Dawnej. Południowa Ameryka w kościele akademickim. 4.09.2023

 Kolejny świetny wieczór zaproponowany przez naszych gości z Francji. Tym razem, spotkanie z muzyką iberyjską, częściowo pochodzącą z Ameryki Południowej. Zakładając, że utwory z kontynentu europejskiego przybywały do Ameryki wraz z misjonarzami, była to piękna prezentacja repertuaru, który mógł być grany w "Amerykach". Zafrapowała mnie możliwość wykonania zdobionej, recytatywnej partii prawej ręki iberyjskich tient na cynku! 

Kilka zdjęć, które zamieszczam poniżej chyba nieźle pokazuje atmosferę tego koncertu ...

IV Świętokrzyskie Dni Muzyki Dawnej. Madrygały u Sienkiewicza. Niedziela 3.09.2023

 Czy dworek Sienkiewicza okaże się gościnny dla muzyki renesansu? Jak najbardziej!

Dzisiaj mogliśmy zobaczyć drugą - świecką odsłonę - muzycznej podróży przez europejski renesans tria w składzie Dagmar Šašková (mezzosopran), Judith Pacquier (cynk) i Laurent Stewart (klawesyn). W programie znalazły się angielskie i włoskie madrygały (aż po Monteverdiego). Muzycy wspaniale bawili razem ze szczelnie wypełniającą dworek publicznością lekką, choć jakże wyrafinowaną muzyką. Dla mnie - jako klawesynisty - szczególnie interesujące było posłuchanie znakomitej realizacji partii klawesynu (continuo, albo realizacja struktury harmonicznej wielogłosowych madrygałów czyli takie proto-continuo) Laurenta Stewarta. 

Mam nadzieję, że kilka zdjęć z próby i jedno z koncertu (nie chciałem muzykom przeszkadzać, a zresztą sam świetnie się bawiłem) dobrze odda atmosferę tego koncertu. 

W koncertach biorą też udział uczestnicy Akademii Kielcensis. Tym razem brawurową interpretację dzikiej i "wyposażonej" w okrutny tekst Arii di Passacaglia Frescobaldiego zaprezentowała Natalia Kierakowicz (z ognistym, fantazyjnym i rozdyminuowanym towarzyszeniem Laurenta Stewarta). 

IV Świętokrzyskie Dni Muzyki Dawnej. Monteverdi i Meyer w synagodze. Sobota 2.09.2023

 W tym roku nie będę na wszystkich festiwalowych koncertach. Zresztą, odbywają się w różnych miejscach i to nie tylko w regionie świętokrzyskim. 

Po raz drugi w życiu słuchałem koncertu w kieleckiej synagodze i po raz drugi jestem urzeczony atmosferą tego miejsca, przekształconego architektonicznie w stylu socrealistycznego neoklasycyzmu i okrutnie doświadczonego przez historię. Atmosferą, ale również akustyką, która okazała się idealna dla brzmienia XVII wiecznej muzyki. Trójka muzyków: Dagmar Šašková (mezzosopran), Judith Pacquier (cynk) i Laurent Stewart prezentując muzykę religijną Monteverdiego przeplataną współczesnymi impresjami Etienne'a Meyera stworzyła piękny wieczór, przenosząc nas w świat wyrafinowanej i wysmakowanej muzyki pełnej zadumy, ciszy. Muzyki pozbawionej wszelkiej wulgarności. Niebiańskiej. Chyba najbardziej zachwyciła Dagmar Šašková (mezzosopran), śpiewaczka o ciepłym głosie i fantastycznym wyczuciu frazy. 

Myślę, że kilka zdjęć (zrobionych spontanicznie podczas koncertu) dobrze oddaje atmosferę tego koncertu.