Bardzo lubię to miejsce. Miejsce i ludzi, których tam spotykam.
Ponownie dzięki Mariuszowi Tytmanowi znalazłem się w szkole muzycznej w Płocku słuchając jak zwykle świetnie przygotowanych i prezentujących ciekawe, dopracowane interpretacje młodych pianistów w XVIII-wiecznym repertuarze w niedzielę 18 lutego, a 19 lutego młodych organistów z bardzo dobrej (sądząc po tym, co słyszałem) klasy Pawła Górczyńskiego.
Te spotkania od kilku lat zawsze mnie jakoś odświeżają, wnoszą coś nowego, zmuszają do innego nieco spojrzenia.
Pewnym wyzwaniem było spotkanie z nauczycielami, w czasie którego gospodarz zadał mi wiele trudnych (bo ogólnych) pytań. Wiłem się jak piskorz próbując mądrze odpowiadać ... może jeśli czasu starczy spróbuję odpowiedzieć kiedyś lepiej na tym blogu.
MUZYKA DAWNA I NIE TYLKO Blog Marka Toporowskiego - instrumentalisty (organy, klawesyn, fortepian), dyrygenta, kameralisty, nauczyciela akademickiego.
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Płock. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Płock. Pokaż wszystkie posty
poniedziałek, 19 lutego 2018
wtorek, 12 listopada 2013
VII Ogólnopolskie Forum Pianistyczne w Płocku
Wracam właśnie z VII Forum Pianistycznego.
Po raz kolejny pod ogromnym wrażeniem tego, co w Płocku się dzieje. Pisałem już na łamach tego bloga o Mariuszu Tytmanie; osobie z tysiącem pomysłów na organizację pianistycznych imprez (za każdym razem innych) służących środowisku i to środowisko (bardzo zresztą ciekawe) integrujących.
Jestem też pod wrażeniem otwartości i inteligencji osób, z którymi się tam spotykam.
Jakże miłe dlamnie, że po raz kolejny.
Dla mnie - klawesynisty, organisty - to spotkanie z nauczycielami fortepianu jest bardzo ciekawym odświeżeniem perspektywy. Wniknięciem w świat, którego siłą rzeczy nie jestem częścią. Ale: swiat, który się ze mną chętnie dzieli.
Wiele pięknych wrażeń i wspomnień.
Znakomity, perfekcyjnie przygotowany wykład Katarzyny Drogosz o jej instrumencie w formie fascynującej, pełnej pasji opowieści i pełne temperamentu wykonanie przez Elżbietę Stefańską "Fandango" Solera (najbardziej ogniste fandango, jakie kiedykolwiek słyszałem) to dla mnie (wybór jak najbardziej subiektywny!) dwa highlighty forum.
Dobrze, że są takie imprezy i ludzie wciąż zaangażowani w robienie czegoś dla innych.
A Płock polubię przez to jeszcze bardziej.
Po raz kolejny pod ogromnym wrażeniem tego, co w Płocku się dzieje. Pisałem już na łamach tego bloga o Mariuszu Tytmanie; osobie z tysiącem pomysłów na organizację pianistycznych imprez (za każdym razem innych) służących środowisku i to środowisko (bardzo zresztą ciekawe) integrujących.
Jestem też pod wrażeniem otwartości i inteligencji osób, z którymi się tam spotykam.
Jakże miłe dlamnie, że po raz kolejny.
Dla mnie - klawesynisty, organisty - to spotkanie z nauczycielami fortepianu jest bardzo ciekawym odświeżeniem perspektywy. Wniknięciem w świat, którego siłą rzeczy nie jestem częścią. Ale: swiat, który się ze mną chętnie dzieli.
Wiele pięknych wrażeń i wspomnień.
Znakomity, perfekcyjnie przygotowany wykład Katarzyny Drogosz o jej instrumencie w formie fascynującej, pełnej pasji opowieści i pełne temperamentu wykonanie przez Elżbietę Stefańską "Fandango" Solera (najbardziej ogniste fandango, jakie kiedykolwiek słyszałem) to dla mnie (wybór jak najbardziej subiektywny!) dwa highlighty forum.
Dobrze, że są takie imprezy i ludzie wciąż zaangażowani w robienie czegoś dla innych.
A Płock polubię przez to jeszcze bardziej.
Subskrybuj:
Posty (Atom)